مادرم، پیامبری بود، با زنبیلی پر از معجزه؛

یادم نمی رود، در اوّلین سوزِ زمستانی؛

النگویش را، به بخاری تبدیل کرد ...!

پی نوشت:

کاش همیشه قدر با تو بودن را بدانم ... فدای خاک پایت...

موسی به طور می رود،

فاطمه(س) به خانه علی(ع)،

ابراهیم با اسماعیل به قربانگاه،

محمد(ص) با علی(ع) به غدیر،

و حســــــــــــین(ع) با تمام هستیش به کربلا...

پی نوشت:

و حسین علیه السلام با تمام هستی اش به کربلا می رود... کـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــربلا دلم برایت تنگ است تنگ تنگ تنگ...

هر چه به محرم نزدیک تر می شویم؛

آب را با مکث بیشتری می نوشم ...

السلام علیک یا أبا عبدالله الحسین «علیه السلام»

قاطی پاتی:

آقا منو دعوت کن ... جا موندم ... دوباره دعوتم کن تو رو خدا...

پی نوشت:

خدایا بسی گنه کارم و نیاز به نیم نگاهی از طرف شما به خودم...خدایا تو به گناهان من نگاه نکن که من گنه کار و اعتراف می کنم که کاسه ی گناهم لبریز شده است ولی تو به فضل خودت به من نگاه کن دستم خالیست و کاسه ی گدایی ام به سمت تو دراز همیشه و همیشه و همیشه... دستم بگیر و رهایم نکن تا دور دست ها نورانی ام  کن، مرا محتاج مردم این دوره و زمانه نکن و فقط و فقط محتاج خودت کن یا رب العالمین...