مادرم، پیامبری بود، با زنبیلی پر از معجزه؛

یادم نمی رود، در اوّلین سوزِ زمستانی؛

النگویش را، به بخاری تبدیل کرد ...!

 پیرزن آرانی

پی نوشت:

کاش همیشه قدر با تو بودن را بدانم ... فدای خاک پایت...