از مترسکی سوال کردم: آیا از
تنها ماندن در این مزرعه بیزار نشده‌ای ؟
پاسخم داد : در ترساندن دیگران برای
من لذتی به یاد ماندنی است
پس من از کار خود راضی هستم و
هرگز از آن بیزار نمی‌شوم!
اندکی اندیشیدم و سپس گفتم : راست گفتی!
من نیز چنین لذتی را تجربه کرده بودم!
گفت : تو اشتباه می کنی!
زیرا کسی نمی تواند چنین لذتی را ببرد
مگر آنکه درونش مانند من با کاه پر شده باشد!
مگر آنکه درونش مانند من با کاه پر شده باشد!
پی نوشت:
شاید درون من هم از کاه پر شده...
