وقتی برادر کوچکم احساس تکلیف کرد و آن حماسه تاثیرگذار را رقم زد؛ بنده و امثال بنده نیز می توانیم با احساس تکلیفی که بر دوش خود حس می کنیم و با داغ کردن تنور انتخابات در راستای منویات مقام معظم رهبری، حماسه سیاسی عظیمی را رقم بزنیم....

مجید فهمیده برادر شهید حسین فهمیده همان نوجوانی که نارنجک به خود بست و به زیر تانک دشمن رفت امروز برای ادا دِین و خدمت در عرصه شورای شهر نامزد انتخابات شورای شهر شده است.

به گزارش بولتن نیوز، مصاحبه با برادر نوجوان سیزده ساله ای که امام خمینی در وصف او فرمودند رهبر ما آن نوجوان 13 ساله ای است که نارنجک به کمر می بندد و به زیر تانک دشمن می رود؛ صرفا تبلیغ برای یک فرد در انتخابات شورای شهر نیست؛ این مصاحبه به تصویر کشیدن عقاید فردی است که خود را در معرض انتخاب مردم تهران برای شورای شهر قرار داده است.

در زیر مشروح مصاحبه بولتن نیوز با برادر شهید حسین فهمیده را می خوانید:

ضمن تشکر از شما که در این مصاحبه شرکت نمودید. لطفا در ابتدا خود را معرفی نمایید و هدفتان از شرکت در انتخابات شورای شهر را بگویید:

مجید فهمیده: بنام خدا بنده مجید فهمیده برادر شهیدان محمد حسین و داوود فهمیده؛ دانشپذیر کارشناسی ارشد فقه و معانی حقوق هستم. از 17 سالگی شروع به نویسندگی کردم که در نشریه یالثارات صفحه شهدا را قلم میزدم و با نشریات شلمچه، فکه و جبهه نیز مرتبط بودم .

در گزینش اداره فنی حرفه ای وزارت کار مشغول به کارشدم و بعد از آن به قوه قضائیه رفتم. در انجا با پرونده های مفاسد اقتصادی دست و پنجه نرم کردیم و از انجا که به مسائل فرهنگی گرایش و علاقه داشتم به معاونت آموزش آمدم.

در اداره اموزشهای مردمی، کارشناس حقوق شهروندی شدم که  چندین طرح و ایده خوب در راستای حقوق شهروندی داشتیم اما به دلیل عدم ارتباط با حوزه شهری و علی الخصوص شهرداری این طرح ها و ایده ها همچنان مسکوت مانده است و امیدواریم در شورای شهر بتوانیم این ایده ها را اجرا کنیم.

پس از مدتی به دادگستری استان تهران آمدم و در روابط عمومی مشغول به فعالیت هستم. در قزوین استاد دانشگاه می باشم و مدیریت داخلی نشریه آموزش از راه دور آموزش و پرورش را نیز در رزومه کاری ام دارم. در حال حاضر هم مدیر روابط عمومی سازمان مرکز اسناد کتابخانه ملی هستم .

اهداف شما از شرکت در شورای شهر چیست؟

مجید فهمیده: همانطورکه اشاره کردم طرحها و ایده های بسیار خوبی در این زمینه در ذهن دارم که متاسفانه بدلیل نداشتن امکانات نتوانستم انها را ارائه نمایم که فکر میکنم شورای شهر بستر مناسبی برای ارائه این طرح ها باشد. مطمئنا یکی از اهداف من به مرحله اجرا رساندن این طرح ها و ایده هاست چون به نظر بنده یکی از اصلی ترین مشکلات تهران عدم رعایت حقوق شهروندی است. که نیاز است بصورت ریشه ای و عمیق و در راستای کارهای فرهنگی و با آگاهی بخشی به آحاد شهروندان، حقوق شهروندی را جا بیاندازیم. خواستگاه ام این است که اشنایی با این حقوق باعث می شود که شهرمان کم جرم بشود و نظم خواصی داشته باشد .

پیشنویسی که برای طرح ها وایده هایم آماده کردم گفتمان شهر اسلامی تهران است که انشا.. با کمک شهروندان بتوانیم انرا اجرا نماییم.

از پیشنویس طرحی که آماده کرده اید چند بند را میتوانید بیان نمایید و با توجه به سابقه فرهنگی که شما دارید مشکل فرهنگی تهران را بیشتر در چه جهاتی می بینید؟

به نظر من عدم اگاهی افرادی که در شورای شهر هستند در مسائل فرهنگی شهر و حقوق شهروندی و  بخصوص فرهنگ اسلامی، مشکل اصلی تهران است. وقتی می گوییم شورای اسلامی شهر باید مبنای اسلامی نیز در کالبد شورا دمیده شود نه اینکه صرفا عده ای متخصص در زمینه های ترافیک، معماری، شهرسازی، زیباسازی و ... در شورای شهر حضور داشته باشند. متاسفانه خلاء کارهای فرهنگی با مبنای اسلامی در شورای شهر دیده می شود.

وقتی آسیب شناسی میکنیم میبینیم اصلی ترین مشکل شهر تهران عدم آگهی از حقوق شهروندی و عدم اگاهی از گفتمان شهر اسلامی است که اسیب جدی به ما و مردم شهرمان می رساند.

شما نگاه کنید؛ باغ موزه دفاع مقدس، پارک چیتگر و بوستان ولایت را با چه هزینه ای ساختند اما چه ضعف های فرهنگی در آن ها وجود دارد. حال در شمال شهر ببینید این نقاط ضعف به چندین درجه خود می رسد. اینها کارهایی است که باید در شورای شهر انجام بگیرد که تا کنون از آنها غافل مانده ایم.

نگاه ما به شورای شهر مثبت است و از واژه عدم آگاهی استفاده می کنیم و نمی خواهیم بگوییم جهل در شورای شهر نسبت به اینگونه مسایل وجود دارد اما بحث قانونی که در شورای شهر وجود دارد بحث شهر اسلامی تهران است که ما باید به سوی اسلامی شدن تهران پیش برویم نه صرفا ساخت و ساز و زیباسازی شهر.

در حال حاضر آنچه که جزء برنامه های اصلی بنده است به ثبات رساندن حقوق شهروندی شهروندان است. به این شکل که همه شهورندان از حقوق خود مطلع شوند و آگاهی یابند هم مسئولین. اگر این اتفاق بیفتد مطمئنا اداره امور به مراتب ساده تر از قبل خواهد شد.

برای نمونه ما یک دایره بسیار توانمند در پایگاه های مردمی مانند مساجد، هیئت های مذهبی و کانون های فرهنگی در سطح شهر داریم که از آنها غافل هستیم.

ما بحمدالله توانستیم بنیاد شهید فهمیده را تاسیس کنیم و با سبقه ای که در امور فرهنگی داریم امیدواریم که بتوانیم در شورای شهر مثمر ثمر باشیم و درصدی از برنامه هایمان رابه لطف خدا اجرا نماییم. مثلا در قسمتی از این برنامه به پخش اذان برمی خوریم که در شهر اسلامی تهران که ام القرای تشیع اسلامی ماست در ساعت نماز در سطح شهر اذان پخش شود.

از دیگر مشکلات فرهنگی شهر عدم وجود نمازخانه است که باید به اندازه کافی در سطح شهر باشد. عدم وجود سرویس بهداشتی در معابر عمومی یکی دیگر از اصلی ترین معضلات شهر تهران است. در این شهر یک نمازخانه نیست که مردم در ساعات نماز بخواهند به فریضه نماز برسند.

برای دمیدن روح فرهنگ اسلامی در کالبد شهر مطمئنا یک سری ابزار مورد نیاز است. به نظر شما تهران آمادگی این مسائل را دارد و آیا این بسترها وجود دارد؟ اگر این بسترها فراهم نیست باید چگونه مهیا و آماده گردد؟

ابزار باید در کمیسیون فرهنگی شورای شهر مهیا گردد. بنابر شنیده ها، بودجه ای که در این کمیسیون هزینه می شود برابر است با بودجه چند وزارتخانه. افرادی که در کمیسیون فرهنگی هستند باید دوراندیش باشند و برنامه هایی را که از قبل وعده اش را داده بودند اجرا کنند و برای اجرا باید کمیسیون فرهنگی زمینه سازی کند.

در بحث شهری معضلات گسترده ای در زمینه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ورزشی وجود دارد.  حال به نظر شما برای اشتغال جوانان و فراقت و بیکاری و حتی در بحث فرهنگ حجاب، شورای شهر چقدر می تواند تاثیرگزار باشد؟

این نوع دیدگاه احتیاج به همراهی و همفکری با خود جوانان دارد. ما وقتی که جوان نیستیم چگونه می توانیم برای جوانان برنامه ریزی کنیم؟ متاسفانه نگاه به شورای شهر تنها زیباسازی و معماری شهر است و از برنامه ریزی کامل برای جوانان که از زیرشاخه های معضلات فرهنگی است ، خبری نیست.

اگر بتوانیم در این عرصه با کارشناسان مسائل جوانان  بصورت حلقه های تخصصی بحث بکنیم فکر کنم در یک برنامه 6 ماهه به جمع بندی خوبی برسیم. مثلا یکی از برنامه هایی که وجود دارد برنامه فرهنگی برای چهارشنبه سوری است که جوانان در این روز نشاط خاصی دارند تا این برنامه و مراسم ایرانی را برپا کنند و حتی بعضی ها تعصب خاصی در انجام این مراسم دارند. اما میتوان با برنامه ریزی صحیح این شور و نشاط را کنترل کرد. ما در شورای شهر قرار نیست مجری باشیم.

شورای شهر قرار است بر اعمال و رفتار شهرداری در مباحث فرهنگی و شهرسازی ناظر باشد. بنده مخالف این هستم که بخواهیم مجری باشیم. ولی باید تئوریهایی که میتوانیم در شورای شهر مصوب کنیم به شکل برنامه برای اجرا در اختیار شهرداری بگذاریم و بعد از آن بر چگونگی اجرا نظارت می کنیم.

اما نکته ای می خواهم بدان اشاره کنم این است که باید کار را خود جوانها انجام دهند چون این جوانان هستند که بیشترین وقت و زمان خود را در سطح شهر می گذرانند و این حق طبیعی آنهاست که بتوانند در اداره امور شهر دخیل باشند.

جوانانی که متاسفانه امروز اوقات خود را در شهر با یکسری برنامه های غیر اسلامی، غیر فنی و غیر دینی میگذرانند و متاسفانه به مسیرهای خطرناکی  مانند اعتیاد و مواد مخدر و هزاران معضل اجتماعی سوق پیدا می کنند. باید بتوان این برنامه ها را با کمک جوانان به هدفهای متعالی رساند.

بعنوان سوال آخر؛ شما که در حوزه فرهنگی فعالیت می کنید؛ به نظر شما راه حل برون رفت از معضل بدحجابی که در جامعه رواج پیدا کرده است چیست و چه برنامه ای برای این حوزه دارید؟

در حوزه حجاب با قاطعیت و با استفاده از وصیت نامه شهدا انشاء ا.. پیش می بریم. در 97 درصد وصیت شهدا این جمله معروف با مضامین گوناگون آمده است که: «خواهرم حجاب تو از خون من رنگین تر است» و اگر با این راهکار آگاه سازی صورت بگیرد مطمئن باشید بسیاری از بانوان و دختران ما مقیدتر نسبت به قبل می شوند زیرا نسبت به خون شهدایشان تعصب دارند.

متاسفانه گفتمان گشت ارشاد موفق نبوده است در نتیجه باید بدنبال راه حل فرهنگی دیگری گشت که انتشار وصیت نامه شهدا پیرامون حجاب یکی از این راه های فرهنگی است که با اطلاع رسانی و آگاه سازی در سطح شهر می تواند قدم موثری در این امر بردارد.

و اما حرف آخر...

در آخر بنده احساس می کنم وقتی برادر کوچکم احساس تکلیف کرد و آن حماسه تاثیرگذار را رقم زد؛ بنده و امثال بنده نیز می توانیم با احساس تکلیفی که بر دوش خود حس می کنیم و با داغ کردن تنور انتخابات در راستای منویات مقام معظم رهبری، حماسه سیاسی عظیمی رقم بزنیم.